Ook een eigen babysite? kijkonzebaby.nl

dagboek

Even bijkomen..

De nacht kom ik goed door en wordt om 6 uur gewekt door nachtzuster Marga. Nadat ik mezelf richting de toilet heb weten te krijgen kan ik gaan beginnen met kolven. Doordat alles zo langzaam gaat komt dat ook wel weer goed uit want ik heb geen tijd om mij te vervelen. Het kolven brengt weer een heuse 3 ml op. Marga draagt haar dienst over aan Magdalena en intussen wordt mijn ontbijt gebracht. Mijn kraamtranen zijn nog niet helemaal verdwenen en tijdens het gesprek met Magdalena breek ik weer. We hebben het over het mogelijke ontslag van morgen en of ik dan in het Ronald McDonald huis wil plaatsnemen. Ze informeren mij en geven me een folder zodat ik een plekje kan reserveren. Lichamelijk is het onmogelijk om helemaal alleen daar te vertoeven en er zijn familiekamers waarbij er iemand bij je kan overnachten maar ik weet dat dat voor Antoon niet mogelijk is want die heeft thuis ook gewoon de boerderij. Uit het gesprek met de verpleging komt ook duidelijk naar voren dat zij vinden dat het redelijk snel is om het ziekenhuis te verlaten als je jezelf nog niet zoveel kunt belasten. Ik zou alle informatie meenemen en overleggen met Antoon die in de loop van de ochtend zal komen, hopelijk met Gino, die heb ik ook al 2 dagen moeten missen.
Na wat gesprekken met het thuisfront over de spullen die ik nodig heb en wat Antoon mee moet nemen, sleep ik mezelf richting de douche. Gister ben ik alleen even gewassen door Anne-Mirl dus een douche zal ik wel van opknappen. Ik heb in de vlugheid natuurlijk niet een uitgebreide toilettas meegenomen dus ik krijg van de verpleging een flesje Zwitsal shampoo en een zeepje voor onder de douche. Magdalena biedt aan om mij te helpen maar met de douchestoel kom ik een heel eind. Als ik klaar ben met douchen roep ik haar erbij om mij te helpen met alles weer netjes achter te laten in de badkamer. Hierna kan ik gelijk door met m'n 2de kolfsessie want ik verwacht aan het einde van de ochtend wel weer bezoek van m'n schoonzus Carla en schoonmoeder Nel. Het kolven gaat langzaamaan steeds beter, dit keer 6 ml, maar brengt ook meer pijn en naweeën met zich mee naarmate de productie stijgt. Gelukkig is dat allemaal maar tijdelijk..
Eenmaal weer in bed hoor ik een klop op de deur en komen Carla en Nel binnen. Felicitaties en de eerste cadeautjes voor Joshua zijn binnen. Een schattig klein rompertje en een rammelaar welke professioneel op het prikbord worden gehangen door Carla. Ze hebben ook wat boodschappen voor mij meegenomen in de vorm van wat voedingsbeha's en comfortabel ondergoed want het is niet gemakkelijk om de juiste kleding te vinden met zo'n enorme buikwond.
Enkele momenten later komt ook Antoon binnen met kleine grote broer Gino en is intussen ook mijn lunch geserveerd, in krijg het nog druk. Het is wel even fijn om bij te kletsen en iedereen even te zien. Zwager Martin komt ook even langs want die is in de buurt en Antoon regelt dat iedereen om de beurt even naar de neonatologie toe kan om bij Joshua te kijken. Na ik mijn eten heb weggewerkt en Antoon met z'n moeder richting Joshua is komt de verloskundige bij mij langs om even te praten. Ze hadden bloed geprikt en m'n hb was weer wat gezakt naar 5, 8 en ze wilden toch wel graag dat ik ijzertabletten ga slikken. Dit zal niet gelijk vandaag starten aangezien het ook een aanzienlijk effect heeft op je stoelgang en dat ook nog niet op gang is gekomen. Verder praten we over hoe ik me voel en wat voor cijfer ik de pijn zou moeten geven. Ze geeft aan dat er morgen uit de visite zal blijken wanneer ik exact wegga aangezien de arts van morgen daarover beslist maar wel had gelezen dat ik gister toch even teveel van mezelf had gevraagd en niet voldoende rust had gehad. Ze adviseerde mij dan ook nadrukkelijk om goed om mezelf te denken en mijn lichaam de rust te gunnen die het nodig heeft.
Na het vertrek van deze dame zie ik oma Nel op de gang met Gino en die komen weer binnen. Inmiddels is Antoon dus met Carla en Martin richting Joshua. Nel praat me bij over Gino de afgelopen 2 dagen.. Ik heb hem wel gemist, kleine vrolijkerd, maar het is lastig om hem veel aandacht te geven want ik kan hem fysiek nog niets bieden. Hij is vrolijk de kamer aan het onderzoeken en is af en toe ook onder de indruk van alles wat er in de kamer gebeurt.
Wanneer Antoon weer terug is met alle visite maken Carla en Nel zich weer op voor hun vertrek. Gino gaat met oma mee, Martin moet weer aan het werk en Antoon blijft nog even bij mij om wat praktische zaken te bespreken en te regelen.
We zeggen enkele afspraken af voor deze week, verdiepen ons over de aangifte van onze Amsterdammer, praten over het Ronald mcdonald huis en ik doe mijn 3de kolfsessie. We besluiten dat ik naar huis kom als ik ontslagen wordt, omdat ons dit praktischer lijkt, eigen omgeving en Antoon in de buurt om hulp te bieden. Enerzijds vind ik het wel lastig om zo ver van Joshua te zijn en daardoor hem niet veel aandacht te kunnen geven met Antoon heeft ook een punt als hij zegt dat ik ook eerst aan m'n eigen herstel moet werken en als we een paar dagen verder zijn ik steeds mobieler wordt waardoor ik hem ook meer kan bieden. Toen Gino in het AMC lag ben ik ook thuis gebleven en dat werkte ook prima, dus ik ben het ook wel eens met ons besluit en er valt weer een last van mijn schouders. Het kolven levert alweer een ruime 6ml op, trots! Helaas weet Antoon mij te vertellen dat Joshua inmiddels elke 2 uur 6 ml krijgt via de sonde dus zal ik toch nog mijn best moeten doen om hem in te halen, maar er zit vooruitgang in.
Joshua doet het verder prima. Hij protesteert hevig bij verzorging en behandeling, komt wat temperamentvoller over als Gino, zou hij dan wat meer mijn karakter hebben?
Z'n beademing, cpap (2 slangetjes in z'n neus waar lucht in geblazen wordt) is inmiddels niet meer voorzien van extra zuurstof en is de luchtdruk afgebouwd naar piep 6. Bij een stabiel beeld met een piep 5 of liefst 4 zou hij eventueel overgeplaatst kunnen worden naar een high Care ziekenhuis waarvan wij al hebben aangegeven naar Alkmaar te willen, uiteraard! Voorlopig eerst maar de komende dagen aankijken en hopen op geen complicaties, we hebben de tijd.
Antoon brengt even mijn moedermelk richting neonatologie en gaat dan Joshua aangeven, ik besluit m'n best te doen om even een tukje te doen en dat lukt ook zowaar.
Ik word rond half 5 wakker en de middag avonddienst in de vorm van Anne-Mirl komt mijn pillen brengen en controles doen. Ik praat haar even bij over de laatste nieuwtjes, bezoeken en besluiten en ze kijkt even naar m'n wond, die er goed uit schijnt te zien. Mijn kamer zit aan het begin van de gang dus ik krijg vaak als eerste te eten en als Anne-Mirl klaar is wordt mijn eten opgediend. Spaghetti bolognese, komkommersalade, vruchten yoghurt en ik heb extra geraspte kaas en appelmoes besteld. Het eten is echt heel lekker en ik krijg het allemaal niet op. De komkommersalade is ook voorzien van uien en dit heeft direct effect. Ik krijg ook al de hele dag magnesiumhydroxide tabletten om de ontlasting zacht te maken dus ik heb er vertrouwen in dat het dit keer beter zal gaan dan na de keizersnede van Gino. Ik zal jullie de details besparen maar ik kwam blij en opgelucht van het toilet 😜.
Hierna kan ik gelijk door met m'n 4de kolfsessie van vandaag die eigenlijk al te laat is want inmiddels is het al 19:00 uur en de laatste keer kolfde ik rond 14:30. Dit resulteert ook in een heuse 20 ml, dat begint er al meer op te lijken.
Anne-Mirl brengt mij met bed richting neonatologie en ik start met buidelen. Zijn verpleegster Marleen is heel erg lief en praat me bij over Joshua, hoewel er niet veel te melden is komt wederom in dit gesprek naar voren dat Joshua duidelijk wat meer temperament laat zien dan wat wij van Gino gewend waren. Als hij eenmaal helemaal geïnstalleerd ligt bij mij op m'n borst valt hij tevreden in slaap en voel ik alleen af en toe een beentje stuiptrekken. Hij is moe en tevreden en ligt heerlijk te slapen als Anne-mirl binnen komt met Loredana. Tante Lori komt naast m'n bed zitten op de kruk en we praten zachtjes een beetje bij zonder Joshua wakker te maken. Tegen 22:00 uur komt Marleen ons melden dat Joshua weer moet eten en hij weer terug de couveuse in moet. Het is een behoorlijke onderneming om hem met al z'n draadjes, infusen en slangen zo heen en weer te verhuizen maar het is het helemaal waard. Hij is nog helemaal relaxed van het rustgevende slaapje bij z'n moeder en hij protesteert niet zo erg bij z'n verhuizing. Tante Lori kijkt vol bewondering naar haar nieuwe neefje en Marleen verzorgt hem direct ook even. Hij is al vrij snel weer rustig en gaat lekker verder slapen terwijl Anne-Mirl alweer klaar staat om mijn bed terug te rijden. Loredana blijft nog even en ik maak even de cadeautjes open die zij mee gebracht heeft. Een kaart van zijn grote nicht Andra en een romper, mutsje en speendoekje worden toegevoegd aan de collectie op het prikbord. Het is inmiddels rond 23:00 uur als Loredana weggaat en ik mijn 5de kolfsessie doe. Productie komt goed op gang en ik heb 35 ml, een potje vol goud voor Joshua. Als ik mijn melk aflever is de nachtzuster Marga er al die ik even bijpraat. We spreken af dat ik gewoon ga slapen en ik kan gaan kolven als ik eventueel zelf wakker wordt. Ze geeft nadrukkelijk aan dat mijn nachtrust ook heel belangrijk is voor de melkproductie dus wil ze mij niet wekken voor het kolven.
Als ik al mijn pillen weer naar binnen heb gewerkt, installeer ik mijzelf en ga ik lekker slapen...
Morgen komt er waarschijnlijk bezoek van Karen en hoor ik of ik nou wel of niet ontslagen wordt. De verpleging geeft constant aan in mijn dossier dat ik een nacht extra moet krijgen dus ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren. Het sowieso fijn te weten dat ik dan toch gewoon lekker naar huis ga, lekker eigen spullen, eigen omgeving, maar een dag extra zou mij ook niet slecht uitkomen. Ook Antoon komt natuurlijk weer naar het ziekenhuis morgen dus zal evengoed wel weer een druk dagje worden.
Ik ben blij dat we al na 2 dagen ook zo verschrikkelijk veel leuke reacties krijgen op de website van Joshua, allen hartelijk dank hiervoor. We hopen dat een ieder zo goed op de hoogte blijft en met evenveel plezier meeleeft als bij Gino.

Reageer  

Reactie van NELLY VAN DEN BERG op 31 mei 2016
HALLO SASKIA WAT EEN HEFTIGE PERIODE WEER VOOR JULLIE HET ZIT JE NIET MEE IK HOOP DAT JOSHUA HEEL SNEL THUIS MAG KOMEN EN DAT JE DAN KAN GENIETEN VAN JE ZOON IK VIND HET DAGBOEK HEEL ERG FIJN OM TE LEZEN ZO BLIJVEN WE OP DE HOOGTE GROETEN AAN GINO EN ANTOON GR NELLY