dagboek
Deze ochtend heb ik een gevecht met kolven, ze willen niet leeg en ik begin me lichtelijk zorgen te maken. Na 2 kolfbeurten met kleine porties sta ik nu echt op knappen en heb ik behoorlijk last van harde en pijnlijke plekken. Gelukkig lukt het na een intensieve behandeling met diverse hulpmiddelen zoals syntocinon neusspray, massage en een warme kruik. En toen was ik in 1 klap 400 ml lichter, dat lucht op! Antoon is druk aan het werk met kalveren verplaatsen naar het land samen met opa, Jan en Gino. Tegen de middag gaat Gino met opa mee richting de Beemster en maken wij ons klaar om naar Amsterdam te gaan. Bij binnenkomst maken we kennis met verpleegkundige Meike en ze heeft direct goed nieuws. Ze hebben contact gehad met Alkmaar en er is vanaf morgen een plekje voor Joshua mits er niet een spoedgeval tussendoor komt die zijn plek opeist. Ze hebben ook al een ambulance besteld en we kunnen morgenochtend bellen of de verhuizing nog doorgaat, dan zal dat rond 10 uur gaan plaatsvinden. Verder doet Joshua het goed, beademing staat nog steeds op piep 4 en dat gaat nog heel stabiel, voedingen verdraagt hij goed en hij slaapt veel. Hij is dus nog steeds erg stabiel net als de afgelopen dagen en dat is goed. Er komt nog even een arts met ons praten om onze vragen te beantwoorden omtrent zijn transport en overdracht naar Alkmaar maar zij heeft ook weinig nieuws te melden. We spreken af om morgen eerst even te bellen en hem dan eventueel op te wachten in Alkmaar. Het is mogelijk om met de ambulance mee te rijden maar dat is wel een behoorlijk ge-heen-en-weer dat we besluiten om hem op te wachten in Alkmaar. Aangezien het allemaal in de ochtend gaat gebeuren moeten we nog even wat verzinnen voor Gino maar daar bellen we straks wel even over.
Als alles besproken is gaan we over tot zijn verzorging, schone luier, mondje schoonmaken en een schone pleister voor z'n cpap sprietjes in z'n neus. De middag avond dienst in de vorm van Anja helpt ons op weg en na een kleine twijfel besluiten we dat ik ga buidelen. Het is weer de eerste keer sinds ik grieperig werd en ik ben nog een beetje angstig dat ik hem nog ziek kan maken maar Antoon en Anja stellen mij gerust. Het is wel weer genieten om te buidelen. Af en toe voel je een klein voetje kriebelen of rekt hij z'n arm uit en voel je ineens een handje onder je kin. Antoon is de afdeling af en we liggen samen lekker even te doezelen. Na een uur komt Antoon weer terug en gaat Anja z'n voeding geven door de sonde. Het is best komisch want hij begint vlak voor de voeding al een beetje wakker te worden en te woelen. Als de voeding daadwerkelijk inloopt begint hij heel smakelijk te smakken, zo schattig. Als z'n melk goed gezakt is vragen we Anja erbij om hem weer terug te leggen. Eenmaal weer ingepakt in de snuggle pakken we onze spullen, leveren ons pasje in en bedanken de verpleging aangezien wij ze waarschijnlijk niet meer terug zien.
Op de terugweg regelen we met oma dat Gino blijft slapen in de Beemster, dan hebben wij in de ochtend onze handen vrij en kunnen we ook even naar de feesttent in Beets vanavond.
Na het kolven en het werken belanden we nog even in de feesttent en spreken we vele bekenden. Het is fijn even eruit te zijn en lekker gek te doen en slappe gesprekken te voeren, hoewel de meeste gesprekken toch over Joshua gaan. Ik win nog een dovepakket bij de loterij en waag nog een dansje op de meest vreselijke artiesten die ze voor deze avond geboekt hebben. Als ik op m'n 5de cola aan het kauwen ben vind ik Antoon weer terug en probeer hem te overtuigen naar huis te gaan want ik ben op. Het staan en dansen was toch even te intensief en die prijs betaal ik terwijl ik naar de auto strompel. Eenmaal thuis weer kolven en naar bed. Morgen weer een drukke dag!
Op bezoek bij Thea, Joshua hopelijk naar Alkmaar en Gino pikken we weer op bij tante Anja waar de familiedag plaatsvindt van de kant van oma nel. Dus druk maar hopelijk ook erg leuk!