Ook een eigen babysite? kijkonzebaby.nl

dagboek

Vanmorgen niet mijn beste ochtend, ik ben niet vooruit te branden en redelijk overgevoelig. Misschien wel met het verkeerde been uit bed gestapt of misschien de emotionele verwerking van de vorige dag, wie zal het zeggen?!
Gino wordt in de loop van de ochtend opgehaald door tante Anja, hij gaat even bij z'n grote neven spelen. Ik besluit om het MCA even uit te stellen en te proberen een uurtje te slapen in de hoop dat ik me wat beter ga voelen. Gelukkig werkt mijn theorie en ben ik wat positiever na mijn powernappie. Even kolven, poedelen en daar gaan we weer, boterham mee in de auto, op naar Joshua.
Marjan praat mij bij over zijn ochtend en hij ligt al smakkend wakker te wachten op mij. Snel pak ik hem uit bed en begin hem te verschonen. Grote ogen en vertederend gesmak doet mij beseffen dat ik gewoon moet genieten van hem. Zoals Esther al eens tegen mij zei, hij is gewoon je moppie! Kijk dan naar hem... Het is toch een schatje, wat de toekomst dan ook zal brengen. En ze heeft hartstikke gelijk! Wat de toekomst ook zal brengen en hoe lastig het ook zal zijn, het is mijn moppie en ik moet gewoon genieten van z'n blikken, geluidjes en ons samenzijn.
Marjan stelt voor dat ik weer eens moet proberen om hem aan te leggen aangezien zijn drinktechniek steeds beter wordt. Vol goede moed start ik alleen wil het niet zo goed lukken, de melk stroomt wel toe maar hij zit niet in een goed ritme en valt van vermoeidheid af en toe weg. Ik besluit de borstvoeding af te breken en verder te proberen met de fles. Hij heeft ook maar 15 ml gedronken aan de borst na behoorlijk wat inspanning dus mijn gevoel klopte. Het lukt wel om nog redelijk wat uit de fles te drinken, zo'n 35ml, en daarna viel hij in slaap. De overige 20ml geven we via de sonde terwijl hij heerlijk tegen mij aan ligt. Intussen komt Sonja binnen van de avonddienst, ze gluurt even naar Joshua en zegt wat een lekkere beer wordt het al he? Hij weegt inmiddels zo'n 3500 gram, voor neobegrippen is dat een hele beer, voor anderen is dat een normale baby. Het echte magere is er wel af ja...en hij kan nu ook echt niet meer in een maatje 44 gepropt worden. Veel mensen reageren ook op zijn gewicht met de opmerking, dan is hij geen prematuur meer. Hij is en blijft zijn hele leven een prematuur geboren baby en zal hij bepaalde gedragsvormen laten zien die typisch bij prematuren horen. Een prematuur is niet alleen heel klein of licht van gewicht, een prematuur is niet volgroeid in de breedste zin van het woord wat enorm veel gezondheidsrisico's met zich meebrengt. Dus ja, hij groeit goed en ziet er nu uit als een 'normale' baby, maar hij blijft altijd een prematuur. En als we het dan toch over opmerkingen uit onze omgeving hebben, heb ik er nog 1 die ik even aan het licht wil brengen. Joshua is geboren met 30 wkn en 4 dgn, ten opzichte van Gino ruim 4 wkn later. Hier zijn we in het begin veel op gewezen, wat ongetwijfeld positief bedoeld is. Uiteraard scheelt het enorm voor zijn onvolgroeide organen dat hij 4 wkn later is geboren maar te vroeg ter wereld komen is nooit goed. Niet met 10 wkn en ook niet met 14 wkn, daar het altijd enorme gezondheidsrisico's met zich meebrengt. Ik krijg soms het gevoel dat men het een beetje probeert te bagatelliseren door ons op het verschil in weken te wijzen. Waarschijnlijk positief bedoeld om ons een hart onder de riem te steken maar met averechts effect omdat wij dondersgoed weten dat 4 wkn later geboren worden ook nog geen garanties geeft voor de toekomst. Sorry, het is niet bedoeld om mensen hierop aan te spreken maar wel duidelijk te zijn over hoe dit voelt. Ik wil niet zielig zijn of depressief en we proberen heel positief te zijn en evengoed te genieten, maar dat gaat niet altijd vanzelf. Maar genoeg gezeurd nu!
Tegen etenstijd verlaat ik Sonja, Jenny en Ellen en ga ik richting huis om te koken. Aardappels, spinazie en gehaktballen, voor Antoon en mij want Gino is nog steeds in de Purmer. De planning loopt een beetje uit de hand en we besluiten om Gino bij Anja en Martin te laten logeren zodat wij onze avond kunnen vullen. Antoon spendeert zijn avond bij Joshua en deze drinkt vanavond wel z'n flesje van 70ml helemaal leeg. Ik wandel met Sabine een rondje en probeer de pap uit m'n benen te krijgen na een jaar sportieve stilstand. Rustig weer krachten opbouwen en het bewegen geeft mij rust in m'n hoofd en weer wat meer energie. Maandagavond weer een sportieve date met een aantal voetbaldames, kijken hoe dat zal gaan.
Eerst slapen en morgen samen met Antoon naar Joshua. Misschien hem even badderen, hopelijk weer een lege fles maar vooral veel genieten van het samenzijn!

Reageer  

Reactie van Saskia op 18 juli 2016
Wauw! Yvonne wat een mooi compliment, dankjewel...

Reactie van Yvonne Rotteveel op 17 juli 2016
Joshua alweer 50 dagen....
Ik lees jullie dagboek met een lach en soms ook met een traan. Wat kan jij toch mooi aandoenlijk alles omschrijven.
Vandaag over het prematuur verhaal !!
Zo aandoenlijk omschreven en dit schept duidelijkheid. Laat jou gevoelens te werk gaan en doe het op jullie manier. Jij ben zeker geen zeurpiet. Ik vind jou een bijzondere sterke vrouw en moeder van jullie gezinnetje.
Heel veel liefde en kracht gewenst voor jou samen met Anton , Gino en Joshua.
Liefs van mij xxxx